Akti seksual ka qenë dhe mbetet një nga prioritetet e veprimtarisë jetësore të njeriut, kësaj krijese që ka patur privilegjin të jetë specia që e ushtron komunikimin intim jo vetëm për të shtuar llojin, por kryesisht për të begatuar jetën me çastet sublime të seksit. Asnjë kënaqësi tjetër nuk ju ofrua njeriut mbi këtë. Pavarësisht se aktualisht nuk përbën më tabu të flasësh dhe të ushtrosh veprimtari krijuese me tematike seksin, duket se ende nuk çliruar njeriu nga kjo robëri. Paraardhësit tanë kanë jetuar seksualisht dhe e kanë ngritur në kult këtë sublimitet, për këtë flasin edhe artefaktet.
Pllakat prej balte në Muzeun e Izraelit, të bëra 1500 vjet para Kama Sutra, tregojnë grafikisht se kultura e vjetër babilonase kishte një pamje ‘të lartësuar’ të seksit.
Marrëdhënie seksuale midis një gruaje dhe një burri në një pllakë terrakote nga Mesopotamia, fillimi i mijëvjeçarit të dytë pes (foto: Muzeu i Izraelit)
Muzetë shpesh keqinterpretohen si pluhur dhe pa jetë – vendi më pak i mundshëm për të gjetur diçka të nxehtë dhe me avull. Por seksioni i Lindjes së Afërt të Lashtë në Krahun Arkeologjik të Muzeut të Izraelit paraqet art të rrallë erotik nga toka midis lumenjve (Tigris dhe Eufratit), e cila i paraprin Kama Sutra të Indisë mbi 1500 vjet. Punime të tilla mahnitëse intime zbulojnë një anë të Lindjes së Afërt të lashtë që bie në kontrast të fortë me modestinë e përhapur në Lindjen e Mesme moderne.
Dy pllaka balte, mjaft të vogla për t’u mbajtur në pëllëmbën tuaj, përshkruajnë çifte që bashkohen me detaje të jashtëzakonshme. Që datojnë nga fillimi i mijëvjeçarit të dytë pes, periudha e Babilonisë së Vjetër, ato vijnë nga një dritare 300-vjeçare kur pllakat terrakota të prodhuara në masë ishin të njohura, duke përfshirë ato që shfaqin akte seksuale.
Erotika mesopotamiane ishte “me të vërtetë diçka e egër”, tha Laura A. Peri, kuratore e Antikiteteve të Azisë Perëndimore, kur u takuam në zorrët labirintike të muzeut. “Nuk është e gjitha, e dini, misionare dhe kaq.”
Pllaka e parë tregon një burrë duke depërtuar një grua nga pas, ndërsa qëndron në këmbë. E dyta, pak më e vogël, përshkruan një burrë dhe një grua në një pozicion të ngjashëm, me gruan duke pirë birrë përmes një kashte nga një enë.
Sipas Dr. Julia Assante , një historiane shoqërore e Lindjes së Afërt, gruaja që pinte birrë nga një kashtë nuk ishte thjesht një pasqyrim i takimeve seksuale të gjalla, por ishte “pa dyshim një [punë pamore]”. Kashta në gojën e gruas dhe burri që ngriti një filxhan verë në buzët e tij ishin simbol i kryerjes së seksit oral me partnerët e tyre përkatës. Babilonasit, shkruan Assante, mbanin «një pikëpamje të lartësuar kulturore për seksin si nxitje e një gjendje të ndryshuar habie».
