Lufta për Fronin e Autoqefalisë: Kush do të Drejtojë Kishën Orthodhokse të Shqipërisë pas Anastas Janullatos?

Pas vdekjes së kreut të kishës ortodokse Shqiptare, debati për drejtimin e Kishës Autoqefale pritet të intensifikohet. Një pyetje e ndjeshme dhe komplekse për besimtarët shqiptarë dhe opinionin publik është nëse pasardhësi i tij do të jetë me kombësi shqiptare apo greke, duke marrë parasysh influencat e ndryshme. Disa spekulime kanë dalë për planifikime nga ana e Kishës Greke dhe strukturave të tjera që synojnë të kenë ndikim në drejtimin e ardhshëm të Kishës Orthodhokse shqiptare

Zhvillimi i ngjarjeve për zgjedhjen e drejtuesit të ri të Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë mund të ndikojë nga këto faktorë:

1. Respektimi i Autoqefalisë: Kisha Orthodhokse e Shqipërisë është autoqefale, që do të thotë se ka të drejtën e saj të plotë për të vendosur drejtuesit e vet. Nëse ky parim respektohet, pasardhësi mund të jetë një figurë shqiptare që pasqyron vlerat dhe traditat e besimtarëve vendas.
2. Ndikimi Grek: Historia ka treguar që Kisha Greke dhe qarqe të lidhura me të kanë patur një interes strategjik për drejtimin e Kishës në Shqipëri. Kjo mund të shtojë presion për emërimin e një figure që i shërben interesave greke, gjë që mund të provokojë debat publik dhe politik.
3. Qëndrimi i besimtarëve: Ka një rritje të zërit mes shqiptarëve për ta udhëhequr Kishën një drejtues vendas, duke u mbështetur te ruajtja e identitetit dhe pavarësisë kombëtare. Sinodi i Shenjtë mund të ndikohet nga ky presion për të zgjedhur një drejtues shqiptar.

Si mund të ndodhë?
Mund të ndodhin disa skenarë:

• Emërimi i një figure shqiptare: Ky skenar do të shënonte një fitore për autoqefalinë dhe besimtarët vendas.
• Ruajtja e një figure greke: Kjo mund të nxjerrë në pah tensione dhe të krijojë kritika për mungesën e përfaqësimit të kombësisë shqiptare në krye të Kishës.
• Një kompromis: Përzgjedhja e një figure që është shqiptar, por që mund të ketë lidhje të mira me Kishën Greke.

E ardhmja do të varet shumë nga balancat mes interesave kishtare, politike dhe presioneve publike. Në fund, një proces transparent dhe respektimi i autoqefalisë do të ishte i domosdoshëm për të ruajtur unitetin e Kishës dhe të besimtarëve në Shqipëri.